bène 1 , nm: bèni 1 Definitzione is cosas, mescamente terras, domos e àteru, chi unu tenet; nau de unu o una, persona istimada meda Sinònimos e contràrios interessu, sienda Maneras de nàrrere csn: connòschere, tocare, partire su bene, sos benes = connòsciri, tocai (in su sensu de pigai), pratziri sa siendha de sa famíllia; bènis istàbbilis = itl. bèni immòbili; fàere su bene a ccn. = intestare, lassare s'eréssia a ccn. Frases sa pessone, si zuchet capu, fachet benes e àteru ◊ sos benes a chie ruent! 2. bene meu, no istes gai in pessamentu! Sambenados e Provèrbios prb: ballit prus unu gustu chi no centu bènis.

«« Torra a chircare